مبانی فراگیری گیتار کلاسیک امیر جاویدان

مبانی فراگیری گیتار کلاسیک امیر جاویدان 

کتاب مبانی فراگیری گیتار کلاسیک امیر جاویدان تلاش نموده تا مطالب آورده شده علاوه بر جامع بودن، یادگیری را سریع و آسان نماید.  هنرجویان پس از مطالعه و انجام تمرینات کتاب، اطلاعات مفیدی از تئوری موسیقی کسب خواهند نمود و به سطح قابل قبولی از نوازندگی گیتار کلاسیک خواهند رسید. 

همراه بودن اصول علمی آموزش و اصول عملی یادگیری یکی از ویژگی های برجسته این کتاب می باشد. کتاب حاضر که یکی از موفق ترین آثار امیر جاویدان است شامل سه بخش می باشد. 

بخش نخست درباره تاریخچه گیتار، نت شناسی، شناخت میزان‌ها، علامت‌ها در موسیقی و فاصله نت‌ها كه با نت‌نویسی آهنگ‌هایی چون مالاگنیا، سوگند، نیاز و جان مریم تدوین شده است.

در بخش دوم همراه با علایمی شیوه اجرای ساده‌ترین آكوردها مانند مینور و ماژور تا آكوردهای 4 صدایی، 5 صدایی و 6 صدایی آموزش داده شده است.  در نهایت قطعات حرفه‌ای و كنسرتی است، مانند variations ، Torre Bermeja : Mallorca،  Elmarabino ، و ….  در بخش آخر ارائه شده است.

امیر جاویدان آهنگساز و نوازنده گیتار، در ۲۴ فروردین سال ۱۳۳۵در محله دلگشا در شهر تهران متولد شد. او فراگیری موسیقی را با نواختن ساز ویولن آغاز و پس از مدتی به نواختن ساز گیتار علاقه‌مند شد و به یادگیری آن به طور جدی پرداخت. علاوه‌ بر این وی مدرس و نویسنده در زمینه‌ی گیتار می‌ باشد. 

از آثار معروف دیگر وی می‌توان به کتاب گام های گیتار کلاسیک مدال تنال آنتال و مجموعه‌ کتاب‌ های تکنوازی‌ های گیتار کلاسیک اشاره کرد. 

  توضیحاتی در رابطه با ساختار گیتار 

گیتار در رابطه با شکل ظاهری و صدا دهندگی بر دو نوع تقسیم می‌شود:

۱. الکترونیکی: شامل دو نوع ملودی (Lead Guitar) و باس (Bass Guitar)

۲. آکوستیکی: شامل سیم تماما فلزی و سیم نایلونی و ابریشمی

گیتار آکوستیکی نوع اول با سیم تمام فلزی دارای دسته‌ ای باریک‌ تر نسبت به نوع دوم می‌ باشد و برای به ارتعاش در آوردن سیم‌ های آن از مضراب استفاده می‌شود. 

نوع دوم گیتار آکوستیک که سه سیم آن از جنس نایلون و یا روده، و سه سیم دیگر آن از نخ ابریشم پوشیده با روکش فلزی است، برای به ارتعاش در آوردن  آن معمولا از انگشتان دست استفاده می‌شود. این نوع گیتار به گیتار کلاسیک معروف است. 

بنابراین گیتار کلاسیک به روش نواختن توسط انگشتان دست اطلاق می‌ گردد، نه اینکه فقط با آن بتوان موسیقی به سبک کلاسیک را اجرا کرد. در اینجا باید متذکر شد که صدای گیتار کلاسیک به فاصله یک اکتاو پایین‌تر از صدایی است که بر روی خطوط حامل نگارش و اجرا می‌شود.